W technice budowlanej spotykamy się z dwoma rodzajami oświetlenia: naturalnym i sztucznym. Oświetlenie sztuczne jest obecnie oddzielną dziedziną techniki, która zajmują się specjaliści inżynierowie i technicy elektrycy. Oświetlenie pomieszczeń światłem dziennym związane jest natomiast z budownictwem ogólnym, ponieważ polega zazwyczaj na odpowiednim zaprojektowaniu i wykonaniu otworów w przegrodach zewnętrznych, które wpuszczają światło do wnętrz.
Światło dzienne, czyli naturalne światło słoneczne, jest dla oczu ludzkich najzdrowsze, a ponadto ma ono właściwości bakteriobójcze, dzięki zawartości promieni nadfioletowych. Ujemną cechą światła dziennego jest to, że jego intensywność zmienia się w zależności od pory dnia, roku i warunków atmosferycznych. Pomimo to, ilość światła, która musi dotrzeć do pomieszczeń, jest ściśle określona, a wielkość i położenie otworu oświetleniowego muszą być do tych wymagań dostosowane. Projektowanie otworów na najgorsze możliwe warunki atmosferyczne i czasu prowadziłoby do konieczności stosowania bardzo wielkich powierzchni okien, co z kolei nie jest korzystne z punktu widzenia strat ciepła i przenikania hałasów. Projektowanie małych otworów oświetleniowych dostosowanych do najlepszych warunków otoczenia doprowadziłoby z kolei do pogorszenia stanu oświetlenia wraz ze zmianą czasu i warunków atmosferycznych. Obecnie wszędzie tam, gdzie stosuje się oświetlenie naturalne i może ono okazać się niewystarczające, stosuje się uzupełnianie światła naturalnego światłem sztucznym o odpowiednio dobranej charakterystyce (natężenie, barwa itp.).