Kilka słów o gipsówce trwałej różowej
Gipsówka trwała różowa (łacińska nazwa Gypsophila Repens ) , znana tez pod potoczną nazwą Łyszczec rozesłany, to zimno zielona, płożąca bylina będąca jedną z odmian Łyszczca należącego do rodziny gożdzikowatych i występującego w naszym kraju zarówno w naturze, jak i w uprawie.
Gipsówka trwała różowa jest płożącą byliną wieloletnią, bardzo odporną na mróz. Roślina jest niska (wysokość 10-20 centymetrów), rośnie w kępkach, pojedyncze rośliny osiągają szerokość nawet do 50 centymetrów. Na rabatach tworzy przepiękne dywany kwiatowe.
Łodygi delikatne, nagie, w sprzyjających warunkach osiągają 10-17 centymetrów, liście wąskie, zrośnięte, zielone, korzeń głęboki.
Gipsówka trwała różowa, podobnie zresztą jak wszystkie odmiany gipsówek przepięknie kwitnie . Kwiaty są różowego lub blado purpurowego koloru, drobne, bardzo liczne. Ich średnica nie przekracza jednego centymetra. Patrząc na kwitnącą gipsówkę trwałą, zazwyczaj widzi się kwietny dywan, tworzący jakby mgiełkę. Podobnie jak u innych gipsówek kwitnienie trwa bardzo długo, można powiedzieć, że od początku maja do końca września.
Jak hodować gipsówkę trwałą różowa?
Gipsówka różowa trwała rozmnaża się z nasion. Zebrane nasiona trzeba wysiać do inspektu wczesną wiosną, najlepiej jeszcze w marcu. Trzeba zwrócić uwagę na rodzaj ziemi w inspektach, ta gipsówka lubi ziemię piaszczystą, niezbyt bogatą, ale najlepiej z dużą ilością wapna. Inspekty powinny stać na słonecznym stanowisku. Po wyrośnięciu sadzonek pikujemy je, do gruntu wysadzamy, kiedy osiągną wysokość około 7 centymetrów. Najkorzystniejsza dla wegetacji gęstość nasadzania gipsówki różowej to 9-16 roślin na metr kwadratowy.
Uprawa płożącej gipsówki różowej nie jest trudna. To odporna, mrozoodporna bylina, która nie wymaga częstego podlewania, praktycznie tylko w czasie suszy trzeba ją trochę nawodnić, nie trzeba też dodatkowo nawozić, choć woli glebę zasobną w wapno. Trzeba pamiętać o dwóch wymaganiach gipsówki różowej. Nie należy jej przesadzać, nie lubi tego, zazwyczaj po przesadzeniu marnieje i po zakończeniu kwitnienia trzeba rośliny ściąć. Realnym zagrożeniem dla gipsówek są ślimaki, które uwielbiają podjadać młode pędy, więc kiedy jest ich dużo, trzeba regularnie zbierać je z gipsówek.
Gipsówka różowa trwała może być ozdobą wszystkich ogródków skalnych, doskonale prezentuje się na skarpach i wokół murków, a na rabatach tworzy efektowne kobierce kwiatowe.
